Stokroos Thee
Van
de bijna geurloze bloemen van de stokroos (Alcea rosea) kan een thee
gezet worden die je kunt drinken bij hoest en bronchitis. De bloemen
werken namelijk bij slijm in de luchtwegen.
Het
maakt niet uit welke kleurvariatie je neemt.
Ze
zijn er ook in diep paars, geel en wit. Hoe donkerder de bloem, hoe
meer kleur de thee natuurlijk zal hebben.
Neem
voor één kopje twee bloemen die net open zijn, inclusief het groene
kelkje.
Kokend
water erover en een vijftal minuten laten trekken. Het is een zeer
veilig kruid, je kan er drie kopjes per dag van drinken. De bloemen
kun je ook drogen en aan je eigen theemengsel toevoegen voor wat
extra kleur.
De
slijmstoffen in de bloemen hebben niet alleen een verzachtende
werking op de slijmvliezen van mond, keel, maag en darmen, maar ook
op de slijmvliezen waar ze niét direct mee in contact komen zoals de
luchtwegen, (door een "reflex-actie" via de nervus vagus).
Er vormt zich een dun slijmlaagje die het rauwe gevoel bij bronchitis
kan verlichten, de hoestprikkel kan verminderen en de genezing van
het onderliggend slijmvlies bevordert.
De
stokroos is nauw verwant aan heemst en kaasjeskruid, die een
soortgelijke werking hebben. Alhoewel de stokroos in de huidige
kruidengeneeskunde niet veel meer wordt gebruikt, lijkt er uit recent
onderzoek naar voren te komen dat de werking mogelijk zelfs actiever
is dan de werking van heemst.
De
stokroos is een tweejarige plant die je zelf eenvoudig kunt opkweken
uit zaad. Als je het rijpe zaad nu zaait (augustus/september), kan de
plant, afhankelijk van het weer, het volgende jaar al bloeien. Zaai
je de zaden in de lente, dan zal alleen het blad zich ontwikkelen en
moet je nog een jaartje geduld hebben.
Geef
de stokroos wel een zonnige plaats en knip de uitgebloeide
bloemstengels af.
